Często klienci w przesłanych zapytaniach o budowę kotłowni parowej używają wymiennie sformułowań kocioł parowy i wytwornica pary. Czy jest to to samo urządzenie? Czy prawidłowym jest stosowanie wyrażeń wymiennie? 

Wytwornica pary i kocioł parowy to dwa inne technologiczne urządzenia, które mają wspólny cel – wytwarzanie pary wodnej wykorzystywanej w przemyśle. Charakteryzują je konkretne różnice, które mają realne znaczenie przy projektowaniu kotłowni parowej dla zakładu. 

Wytwornica pary czasem nazywana szybką wytwornicą pary pracuje zgodnie z zasadą wodnorurkową gdzie woda zasilająca urządzenie podgrzewana jest podczas przepływu przez wytwornicę i odparowywana. W tej konstrukcji pojemność wodna urządzenia jest stosunkowo niewielka dzięki czemu woda szybko zamienia się w parę. 

Z kolei kotły parowe są urządzeniami o dużej pojemności wodnej. W tej konstrukcji tak zwane powierzchnie grzejne opływane przez wodę są ogrzewane gorącymi gazami i płomieniem. Dzięki tej wymianie – cyrkulacji zachodzi odparowanie wody na powierzchniach grzejnych, pęcherzyki pary unoszą się i kumulują w przestrzeni parowej gdzie następuje ich odbiór a następnie przesył. Obecnie taka technologia to najczęściej kotły tak zwane płomienicowo- płomieniówkowe – dwuciągowe lub trójciągowe, które składają się z płomienicy i płomieniówek. 

Zaletą wytwornic pary jest z przede wszystkim niemalże natychmiastowa gotowość do pracy – podgrzew wody następuje bardzo szybko. Jest to kluczowe dla procesów gdzie generator ma służyć do natychmiastowego działania lub ma służyć jako generator szczytowy. Na przykład w regularnych okresach przestojowych powyżej 30-36 godzin wytwornice pary są znacznie korzystniejsze. Uwagę zwraca także fakt, że odbiór pary i doprowadzenie paliwa do wytwornicy jest proporcjonalny dlatego sugeruje się instalowanie urządzeń, które przy niewielkiej wydajności pracują z palnikami dwustopniowymi, aby dopływ paliwa i wody był w sposób automatyczny regulowany odbiorem pary. Wpływa to bezpośrednio na mniejszą częstotliwość włączęń i wyłączeń palnika przy zmiennym obciążeniu. kwestia częstych wyłączeń palnika  stanowi wadę wytwornic w stosunku do kotłów parowych, wpływa to między innymi na: szybsze zużycie maszyny, większe zanieczyszczenie sadzą, większe zużycie paliwa itp.

Kotły płomienicowo-płomieniówkowe dzięki swojej konstrukcji dają idealne warunki fizyczne do transportowania i gromadzenia ciepła. Dzieje się to dzięki oddzieleni przestrzeni parowej i wodnej. Dzięki dużej przestrzeni parowej są znacznie bardziej odporne na wahania w odbiorze pary – wraz z odpowiednim doborem do potrzeb mogą stanowić także magazyn pary. Nie wymagają wewnętrznego czyszczenia w przeciwieństwie do wężownic, w wytwornicach pary. W kotłach najczęściej czyści się przestrzeń palnikową.

W znacznej części przypadków kocioł parowy będzie lepszym wyborem, choć jest droższy, wymaga szczególnego pomieszczenia kotłowni parowej i wielu współdziałających urządzeń i automatyki jest wyborem, który zapewni ciągłość pracy, ekonomonię eksploatacji i znacznie większą trwałość. Wytwornica powinna trafić do odbiorców, którzy potrzebują szybkiej dostawy pary i braku szczególnych wymagań co do wilgotności pary, stałego ciśnienia i rezerwy. 

Zalety i wady wytwornic: 

Zalety:

  • tańsza niż kocioł
  • niewielkich rozmiarów
  • prosta konstrukcja – łatwość wymiany części 
  • krótki czas podgrzewu wody – natychmiastowa gotowość do pracy
  • nieduże straty przestojowe 
  • automatyczny rozruch 

Wady:

  • duża ilość włączeń i wyłączeń
  • wilgotność pary
  • znaczące wahania ciśnienia
  • szybkie zużycie części 
  • straty przy rozruchu
  • wielkie znaczenie twardości wody – łatwo się zakamienia
  • częsta konserwacja i przeglądy 
  • brak rozbudowanej automatyki kontroli poziomu wody 

 

Zalety i wady kotłów parowych:

Zalety

  • stałe ciśnienie
  • ekonomia pracy 
  • sucha para 
  • mniejsze koszty konserwacji 
  • mniejsze koszty eksploatacji
  • odmulanie i odsalanie
  • wielostopniowe zabezpieczenia przed brakiem wody
  • wybacza błędy w obsłudze 

 

Wady:

  • droższy niż wytwornica
  • większy rozmiar
  • wymaga pomieszczenia i urządzeń dodatkowych 
  • długi czas podgrzewu